Het is meer regel dan uitzondering dat partners binnen een relatie er iets anders over denken of voelen in het hele proces van kinderwens en zwanger worden. Hoe je samen tot een besluit komt bespreek ik met Drs. Nynke Nijman. Zij is psycholoog, systeemtherapeut, relatietherapeut en seksuoloog en auteur van het boek ‘De Relatie APK’.
Seks, Relaties en Liefdes
Nynke is 31 jaar oud. Ze is vijf jaar getrouwd met haar man en heeft een zoontje van 3,5 en een dochter van 9. Naast haar gezin is haar werk voor Nynke heel belangrijk. Ze heeft daarbij het geluk dat ze heel erg ondersteund wordt door haar man. Hij doet ook heel veel werk voor haar. Voor de podcast van Nynke ‘Seks, Relaties en Liefdes’, doet haar man al het productiewerk. Ze vindt het erg leuk dat zij en haar man daardoor veel tijd samen kunnen doorbrengen.
Samenwerken met haar man
Nynke vindt het samenwerken met haar man ‘onwijs fijn’. Ze is gewoon therapeut, ze wil mensen helpen. Ze vindt haar vakgebied ontzettend leuk, het voelt helemaal niet als werk als ze daarmee bezig is. Maar ze is allesbehalve commercieel. Haar man heeft een geschiedenis in de media- en entertainmentwereld en in de videoproductie. Hij is daarin ontzettend creatief. Dat snijdt elkaar dus niet. Het heeft even geduurd totdat haar man goed genoeg wist waar haar grenzen liggen wat betreft haar integriteit en wat ze kan als therapeut zijnde. Ze moet als therapeut haar integriteit bewaken naar haar cliënten toe. Ze vindt het heel fijn dat ze dat nu helemaal los kan laten naar hem toe. En dat hij alle mediadingen oppakt en haar agenda beheert en dat hij dat kan doen zonder dat zij zich daar zorgen over hoeft te maken. Ze lopen elkaar daarbij absoluut niet in de weg. Het feit dat ze elkaar hierin goed aanvullen maakt het samenwerken juist zo leuk.
Kinderwensreis
Nynke had altijd bedacht dat ze eerst haar opleidingen wilde volgen en dat ze dan rond haar 28ste jaar zwanger of moeder wilde worden. Toen ze een jaar of 13, 14 was leek dat haar een mooie leeftijd. Ze ontmoette haar man en hij had al een dochtertje. De relatie begon dus al met een kindje. Dat kindje was drie van de vier weekenden bij het stel. Dat veranderde hun hele leven. Het versterkte wel Nynkes wens om meerdere kinderen te hebben. Dat was een beetje omdat ze zich heel erg verantwoordelijk voelde om de dochter van haar man te vermaken. Ze komt zelf uit een gezin van vier kinderen en zei altijd dat ze niet een enigst kind wilde. Ze wilde dat ze meerdere kinderen zou krijgen. Toen haar stiefdochter 5,5 jaar oud was vond het stel het een mooi moment. Nu was het meisje oud genoeg om te kunnen begrijpen wat er gebeurde als ze haar broertje of zusje zou missen omdat ze elkaar door de week niet zien.
Gelijk zwanger
Nynke stopte met de Mirena spiraal. Ze hadden toen het geluk dat ze gelijk zwanger werd. Daar kwamen ze pas een maand later achter, op oudjaarsavond. Ze deed een test en was zwanger. Ze had een hele goede zwangerschap. Ze bleef tot 36 weken sporten. Met 34 weken ging ze met zwangerschapsverlof. Toen ze met haar cliënten besprak hoe ze het in haar verlofperiode gingen doen, vroegen haar cliënten of ze met vakantie ging. Ze hadden niet echt door dat ze zwanger was. Ze had wel veel moeite met een lijf dat veranderde. Dat was niet exponentieel, haar lijf was hartstikke fit. Ze kon gewoon nog lekker veel blijven sporten. Ze had al snel het gevoel dat ze na deze zwangerschap niet zo nodig meer zwanger hoeft te worden. Terwijl ze van tevoren altijd had gezegd dat ze meerdere kinderen wilde, omdat ze geen enigst kind wilde. Ze beseft dat dit wrang klinkt, omdat de luisteraars graag zwanger willen worden. Als ze dan in gesprek is met mensen die heel graag zwanger willen worden, waarbij het maar niet lukt, dan vindt ze het moeilijk om te zeggen dat ze niet nog een keer zwanger wil worden. Terwijl ze ook nog een hele goede zwangerschap heeft gehad. Op het moment dat haar zoontje werd geboren heeft het sinds die dag nog nooit gevoeld alsof hij enigst kind is. Dat maakt voor Nynke dat ze helemaal gelukkig is zo. Ze hoeft geen andere kinderen meer. Het is helemaal goed zo.
Bewondering voor mensen met groot gezin
Nynkes moeder heeft wel vier kinderen opgevoed en had een praktijk ernaast. Haar vader was altijd aan het werk. De kinderen sportten allemaal en ze deden van alles. Ze vraagt zich weleens af hoe haar moeder dat heeft gemanaged. Haar broer heeft vier dochters. Ze vraagt zich weleens af hoe je dat bolwerkt en hoe zorg je er ook nog eens voor dat er ook nog een stukje eigen ik blijft bestaan. Dat is iets wat Nynke en haar man heel erg belangrijk vinden. Ze merkt dat nu al als er op zaterdag twee danslessen zijn, met een uur ertussen. Dan moet je heen en weer rijden. Wat doe je dan met je andere kind en als je zelf ook nog wil sporten. Laat staan als je vier kinderen hebt. Ze heeft hierin een stukje bewondering voor haar moeder dat zij dit wel heeft gedaan en dat zij nooit overkwam alsof het teveel was.
Besluit nemen samen met je partner
Luisteraar Marloes heeft een vraag over het samen met je partner tot een besluit komen. Mannen zijn anders. Dat is heel fijn maar soms ook lastig met het uitleggen van gevoelens. Wat als de een nou wel een medisch traject in wil en de ander niet. Voor Marloes is moeder zijn belangrijker dan zwanger zijn. Ze zou geen bezwaar hebben om te adopteren maar haar man vindt het belangrijker dat het kind van hen samen is. Hij zou wel voor een IVF-traject gaan, maar zij ziet dat niet zitten. Ze vraagt zich af of hij wel begrijpt wat het precies inhoudt om IVF te doen en hoever kom je daarin iemand tegemoet.
Gesprekken over besluit al eerder in de relatie voeren
Het is, volgens Nynke, niet zozeer een kwestie dat mannen anders zijn dan vrouwen. Alle mensen zijn verschillend, zeker hierin. Als je het hebt over de vraag ‘weet hij wel wat een IVF-traject in houdt’, denkt Nynke dat niemand dat weet totdat ze er doorheen zijn gegaan of er middenin zitten. Dan pas komt het besef hoe heftig, intens en zwaar het is. Wat je moet voorkomen is dat je dit soort gesprekken moet voeren op het moment dat het daadwerkelijk een keuze is die je moet gaan maken. Het zou fijn zijn als je dit soort gesprekken al eerder in je relatie kunt voeren. Dat je er al over na kan denken. Dat je kan bedenken of adoptie iets kan zijn dat je zou kunnen overwegen, of zou het medisch traject iets zijn dat je zou kunnen overwegen. Als je nu, in the heat of the moment dit soort beslissingen moet gaan maken dan maak je je beslissing niet op basis van rationele gedachten. Dan speelt er ontzettend veel gevoel in mee. Het is veel prettiger als je dit onderwerp veel eerder hebt besproken. De vraag is ook als je een kinderwens hebt, als je dat heel graag wil, wat heb je er dan voor over? Dat mag best een onderwerp zijn dat je al eerder hebt mogen bespreken.
Bespreek hoe je elkaar tegemoet kan komen
Bij een kinderwens is het heel intens en belangrijk dat je bespreekt hoe je elkaar tegemoet kan komen. Er is daarbij een verschil tussen het ergens in de eerste drie jaar van je relatie te bespreken of pas na acht jaar op het moment dat je hebt uitgesproken dat je voor die kinderwens gaat. Dat geldt zowel als het gaat om een kinderwens, het aangaan van een IVF-traject of het aangaan van een adoptietraject. Als een van de twee er niet helemaal achter staat ga je over een grens heen en maak je daarmee iets kapot. Voor als je daarmee iemand een keus laat maken waar ze gewoon niet achter staan.
Mannen ervaren machteloosheid tijdens IVF-traject
De keuze voor IVF moet je samen maken. Het traject is zo zwaar, zowel fysiek als emotioneel. Veel mannen ervaren een gevoel van machteloosheid op het moment dat ze helemaal niks kunnen doen en alleen maar zien dat hun vrouw weer een punctie krijgt of alleen maar aan de hormonen zit. Heel veel vrouwen hebben het als gevolg daarvan fysiek en emotioneel heel zwaar. Het is daarom belangrijk dat je de keuze voor IVF samen maakt en ook weet dat je elkaar kunt opvangen. Je moet er continue zijn voor elkaar en je eigen ruimte kunnen nemen en goed voor je eigen ‘ik’ blijven zorgen.
Bij twijfel van een van de partners niet adopteren
Marloes geeft in haar vraag aan dat haar man het belangrijk vindt dat een kind van hen samen is. De vraag is of je dan een adoptietraject in moet gaan. Dat is volgens Nynke een kernelement van het ouder zijn. Zo’n kindje dat je adopteert heeft liefde, onvoorwaardelijkheid en een thuis nodig. Het heeft het nodig dat een papa en een mama het kindje gewoon zien. Heel veel kindjes die geadopteerd zijn hebben hechtingsproblemen, ook al komen ze nog in zo’n veilig en goed nest terecht. Ergens aan de basis van hun zijn zit afwijzing. Dit zit een moment van een moeder die zegt: ‘ik kan of wil niet voor mijn kind zorgen, ik geef het weg’. Als adoptieouders moet je eigenlijk zorgen dat die afwijzing nooit meer gevoeld wordt door zo’n kind. En dat is al bijna onmogelijk omdat dat zo in die blauwdruk van het kind zit, dus dat gaan ze een keer voelen. Als je dan al in de beslissing om te gaan adopteren, eigenlijk al een twijfel hebt, kun je het volgens Nynke beter niet doen. Omdat je zo’n kindje nog zoveel meer schade kan berokkenen, en jezelf ook. Je gaat je zelf ook schuldig voelen als je dat kindje wel hebt maar niet helemaal als je jouwe kan zien.
Geen onvoorwaardelijke vader
De man van een oud-cliënte van Nynke had altijd aangegeven dat hij geen doof kindje wilde. Door hersenvliesontsteking is hun geadopteerde kindje dus doof. Nu, zes jaar verder, merk je gewoon dat het hem niet lukt om die onvoorwaardelijke vader te zijn. Voor hem heeft dat onder andere te maken met die doofheid. Hij heeft altijd gezegd dat hij dat niet wilde. In de relatie naar het kindje toe is dat heel ingewikkeld. Maar ook in de partnerrelatie. Je wil gewoon dat je naar je partner kijkt en ziet dat hij blij is met de keuze die is gemaakt.
Beslissing ‘wij doen dit samen’ heel belangrijk
Je kijkt ook wat wil het toekomstige kind, wat is belangrijk voor dat kind. Zeker als het gaat om adoptie. Daarin is de beslissing ‘doen wij dit samen’ heel belangrijk. Bij IVF is dat natuurlijk ook zo omdat het traject zo zwaar en lang is. Maar als je uiteindelijk je kindje hebt is dat wel een kindje wat je samen hebt gecreëerd, je eigen vlees en bloed. Dat voelt dan weer anders dan wanneer je een kindje adopteert.
Wanneer keuze voor medisch traject
Wanneer je probeert zwanger te worden komt er een moment dat je een keuze moet maken hoe lang je op een natuurlijke manier wil proberen zwanger te worden. Je moet dan beslissen wat je gaat doen om de kansen te verbeteren en wanneer je een medisch traject ingaat. Beide partners kunnen daar anders in staan. Dat zag ik ook bij mij en mijn man. Ik had er alles voor over en ik vind, vanwege mijn beroep, het hele proces interessant. Mijn man stond daar heel anders in. Hij wilde helemaal niet naar allerlei doctoren en dat hij in zo’n rukhokje in een potje wat moest doen. Dat zag hij gewoon totaal niet zitten. Mijn man en ik zijn een medisch traject gestart. We hebben het gesprek over de keuze voor het medisch traject niet gehad in de eerste twee jaar van onze relatie. Dat gesprek kwam pas toen er voor ons allebei al een emotionele lading aan zat. Toen we samen al een gezin hadden. Er stond ook heel veel op het spel. Bij mijn vorige relatie was de kinderwens ook een hot issue en toen heb ik op een gegeven moment besloten die relatie te beëindigen. Bij mijn huidige relatie was dat gewoon geen optie. De vraag is dan hoe je dan toch het gesprek aangaat, waarbij je iets vindt waarmee je allebei kan leven.
Het gesprek gewoon aangaan
Eigenlijk maken we het, volgens Nynke, heel groots en spannend hoe je zo’n gesprek aan moet gaan. Maar zo’n gesprek ga je gewoon aan. Nynkes man is heel religieus opgevoed. Er zijn een paar kernopvattingen die hij vanuit zijn opvoeding heeft over abortus en per ongeluk zwanger worden. Daarin hebben zijn veel aanknopingspunten kunnen vinden om daarover het gesprek in te gaan. Zo praatten ze over wat ze in die situaties zouden doen, of wat ze zouden doen als zwanger worden niet lukt. Hij had al een kindje en was iets ouder dan Nynke. Hij heeft altijd gezegd dat hij niet als opa op het schoolplein zou willen staan. Daarin zag het stel veel aanknopingspunten om het bespreekbaar te maken. Zo spraken ze over het feit dat ze wel een kinderwens had, terwijl hij niet meer dacht dat hij na zijn vorige huwelijk nog een keer zou trouwen. Dat hij nog in de gelegenheid gesteld zou worden om nog een keer een gezin te creëren.
Aanknopingspunten grijpen
Nynke denkt dat er voor heel veel mensen aanknopingspunten zijn, maar dat je ze wel moet durven nemen, durven grijpen. Als er iemand is in je omgeving die zwanger wordt heb je en aanknopingspunt. Of als je iemand in je omgeving hebt die een IVF-traject start of waarbij het zwanger worden niet lukt. Het bespreekbaar maken kunnen mensen heel groot en magisch maken maar je kan het zien als iets wat erbij hoort. Door het niet bespreekbaar te maken of het niet durven te bespreken omdat het te groot voelt maken we het ook groter en houd je dat hele stigma van ongewenste kinderloosheid ook een beetje in stand. Als het al niet tussen stellen besproken kan worden, met wie dan wel?
Bespreek de ervaring van anderen in je eigen relatie
Ik heb met mijn man wel gesprekken over mijn kinderwens gevoerd. Hierbij merkte ik heel vaak dat ik heel direct op dat onderwerp van een tweede kind ging zitten en dat wij telkens net even in een andere fase zaten. Dat hij heel erg in de ja-fase zat en ik in de nee-fase of andersom. Die gesprekken opende ik dan direct over ‘willen wij een tweede kind’. Als je een keer bij iemand anders iets hoort of meemaakt, bespreek dan het verhaal van hen in je eigen relatie. Zodat je op die manier stukje bij beetje het onderwerp aangaat.
Niet nog 3 jaar wachten met kinderwens en zwangerschap
Nynke besefte dat ze niet wilde wachten met haar kinderwens en zwangerschap nadat ze net voor haar podcast een aflevering had opgenomen. Bij die opnames zat haar vriendin Debby, die ook doula is. Zij was 40 weken zwanger van haar tweede. Zij was zo gelukkig en trots, glowing en vol liefde. Dat maakte Nynke besefte dat ze dat ook wilde. Ze gebruikte dit in haar eigen relatie als aanknopingspunt om hierover in gesprek te gaan en ze vertelde haar man dat ze niet wilde wachten. Ze wilde niet het risico lopen dat ze nog 2 a 3 jaar zou moeten wachten omdat het niet lukt.
Door emoties verloopt gesprek over kinderwens moeilijk
Nynke vindt dat je in een gesprek niet alle antwoorden hoeft te vinden, omdat het zo’n persoonlijk gesprek is. Het is voor veel stellen een moeilijk onderwerp, zeker als je er niet rechtlijnig instaat. Op het moment dat wij geëmotioneerd zijn, Tijdens zo’n gesprek spelen de onprettige emoties als teleurstelling, gekwetst zijn, verdriet, schaamte en schuldgevoel een belangrijke rol. Als je geëmotioneerd bent wordt je perspectief veel nauwer. Het perspectief waarin we kunnen vertellen, waarin we nieuwsgierig of geïnteresseerd kunnen zijn en empathie en compassie kunnen tonen. We krijgen als het ware een soort tunnelvisie en we voelen alleen maar wat er is. Op het moment dat jij zegt dat je een medisch traject wil en de ander wil dat niet dan zit je heel erg in je gevoel van ‘dit wil ik’. Door die emoties wordt dat op die manier gereguleerd. Het lukt het je dan niet meer om daadwerkelijk een echt gesprek aan te gaan, om te luisteren naar wat de ander zegt. Want jij wil jouw ding en dat is wat je wil.
Betrek een derde bij het gesprek
Op het moment dat jouw partner iets anders wil dan botst dat. Daarbij kan het helpen om met een derde erbij zo’n gesprek te voeren. Zodat je niet in een keer in je eigen tunnelvisie gaat. Het helpt om er heel bewust zijn van dat je het gesprek niet aangaat om je gelijk te halen of om de ander over te halen maar bijvoorbeeld puur en alleen te begrijpen waar de ander vandaan komt. Waarom wil de ander dit niet, wat zijn de twijfels en angsten, waar anticipeert hij op, hoe zou het eruit zien in de ander zijn ogen. Probeer jezelf uit het gesprek halen en om alles vanaf de andere kant te bekijken. Het zal niet alleen maar onzin zijn, zeker als het gaat om dit soort beslissingen. Daar is, volgens Nynke, over nagedacht. Misschien blijf je uiteindelijk verschillen van mening hierin, maar dan hoeft het in ieder geval niet zo’n strijd te worden. Want jouw gevoel kan nog steeds zijn dat je naar een kind verlangt en dat je graag een kind wil. Dat verlangen zal er niet minder om worden, maar je moet het samen doen. De manier waarop het dan wel of niet zal gebeuren, dat moet niet tussen jullie in gaan staan.
Therapeut probeert reden voor angst te achterhalen
Het is best eng om een derde bij het gesprek te halen. Therapeuten zijn er om gevoelens daar te laten zijn. Om iedereen in zijn waarde te laten maar ook om andere perspectieven te bieden. Het kan zijn dat slechte ervaringen een rol spelen. Bijvoorbeeld omdat je van goede vrienden of ouders die zo’n traject ingegaan zijn hebt gezien dat het enorm traumatiserend was. Zowel voor de relatie of voor het lijf van de vrouw. Als een man dan roept dat hij het niet wil kom je niet verder in het gesprek. Een therapeut probeert erachter te komen waar die angst vandaan komt, waarom iemand niet wil of waarom hij het spannend vindt. Nynke probeert partners er vanuit een ander perspectief naar te laten kijken. Misschien vindt de partner het wel heel spannend omdat hij via iemand anders de ervaring heeft gehad dat het traject zo grensoverschrijdend is geweest. Of iemand is heel erg bang dat ze zich zo machteloos voelen. Dat ze zien dat jij pijn hebt, dat ze merken dat ze niks kunnen doen, of dat ze het contact met jou verliezen. Dat zijn wezenlijke dingen waar je wat mee kan. Dan wordt een harde nee ineens veel milder. En dan blijkt die nee voor het grootste gedeelte uit liefde te bestaan. ‘Ik wil jou dit niet aandoen, ik wil jou niet verliezen’.
Angst of het te zwaar wordt voor je partner
Wat Nynke beschrijft herken ik uit het gesprek dat ik met mijn man had. Dat hij zei dat ik zo’n last heb gehad van die eerste zwangerschap. En straks is er niet alleen die zwangerschap maar ook nog dat proces ervoor, dat medische traject dat ook zoveel van je gaat vragen. En zoveel hormonen. Hij was heel erg bang dat het mij te zwaar zou zijn omdat hij heeft gezien hoe ik geleden heb onder die eerste zwangerschap. Daar was hij heel erg bang voor. Het loste nog niet ons probleem op in de keuze of we het wel of niet gingen doen. Ik durfde niet door te duwen, hoewel ik normaal wel iemand ben die haar zin doorduwt. Maar in dit geval durfde ik dat niet. Ik wilde dat wat ik nu heb niet op het spel zetten.
Eerst onderzoek doen zonder direct het traject te starten
Toen ik een collega over mijn situatie vertelde, stelde zij voor dat ze een echo zou maken om te kijken wat er bij mij aan de hand was. Dat maakte voor mij het verschil. Ik had er nooit over nagedacht dat er nog een tussenstap was. We konden al onderzoek doen, zonder dat we direct het traject gaan starten. Dit zodat we al wel weten wat er aan de hand is en wat er nodig zou zijn om die kinderwens te vervullen. Toen we dat onderzoek gingen doen was het gesprek met mijn man opeens anders. Toen waren er concretere dingen waar we het over konden hebben. Hij vertelde toen dat hij niet wist dat ik het zo graag wilde, we hadden het er al zo vaak over gehad en toch had hij niet het inzicht dat ik het echt wilde.
Gesprek vanuit liefde en zorg
Nynke geeft aan dat je moet proberen een ander gesprek te voeren. Het gesprek voer je dan niet als twee tegenpolen die het niet eens zijn, maar verandert naar een gesprek vanuit liefde en zorg. Je hoeft niet per se een medisch traject in te gaan met allemaal hormonen, of een IVF-traject. Er zijn gradaties in, en heel veel mensen weten ook niet zo goed waar ze het over hebben.
Meer opties voor zwangerschap
In mijn situatie bleken er ook ineens veel meer opties te zijn. Tijdens het onderzoek zagen ze een niche, dat is het litteken van de je keizersnede, in mijn baarmoeder. Ze zeiden, dat als dat mijn enige probleem was, dat ze dat weg konden halen, zodat ik op een natuurlijke manier zwanger zou kunnen worden. Uiteindelijk bleek dat niet de optie bij mij, maar het was een tussenoptie waar ik nog niet over nagedacht had. Dus het meer inzicht krijgen en het meer opties krijgen hielp mijn man en mij om het gesprek te veranderen.
Medisch traject is niet alleen IVF
Heel veel mensen kennen een medisch traject alleen als IVF doen en het komende anderhalf jaar raak je jezelf en je partner kwijt en bestaan je leven uit hormonen, terugplaatsingen en teleurstelling. Dat is wat heel veel mensen denken. Maar een medisch traject kan ook onderzoek zijn. Er zijn zoveel vrouwen die bijvoorbeeld endometriose hebben zonder dat ze dat weten. Als je dan weet dat die endometriose hoogstwaarschijnlijk de reden is dat je niet zwanger kan worden, dan ga je wel een medisch traject in, maar dan hoeft dat dus niet nog het IVF-traject te zien. Dan kan het zijn dat de endometriose precies op een plek zit dat maakt dat bevruchting niet mogelijk is, bijvoorbeeld verklevingen van de eileiders. In een medisch traject wordt dan gekeken hoe ze de endometriose kunnen verminderen door middel van een operatie of het toedienen van hormonen. Ook wordt er gekeken wat de kans is om zwanger te raken als de endometriose minder is. Een medisch traject houdt dus niet altijd in dat je anderhalf jaar lang aan de hormonen bent en dat dat een hartverscheurend traject is. Daarin is het goed om beter je opties te onderzoeken voordat je daarin harde keuzes maakt.
Onverklaarbaar verminderde vruchtbaarheid
Het onderzoek kan iets opleveren, maar in een groot deel van de gevallen komt er een onverklaarbare verminderde vruchtbaarheid uit. Medisch gezien is er dan eigenlijk niks met je aan de hand. Dat kan in het gesprek met je partner betekenen dat je besluit een tijdje langer probeert op een natuurlijke manier zwanger te worden. Hierdoor maak je misschien andere keuzes dan wanneer je weet dat er medisch gezien echt iets aan de hand is. Je opties verkennen en meer gegevens kennen helpt je in het gesprek met je partner. In de keuze wat je wel of niet gaan doen.
Seksualiteit die alleen draait om zwanger worden
Bij de vraag hoe lang je op een natuurlijke manier probeert zwanger te worden is het belangrijk dat je de spanning die dat veroorzaakt los kan blijven zien van je relatie. En het liefst dat je die spanning, angst en onzekerheid zo lang mogelijk buiten de deur houdt. Maar op het moment dat ze er zijn, dat je daar op een gezonde manier mee weet om te gaan. Als je hele seksualiteit alleen nog maar draait om zwanger worden dan moet je verdere stappen ondernemen.
Alleen seksueel contact voor bevruchting?
Trying is the fun part, zeggen heel veel mensen, maar die fun is er op een gegeven moment wel vanaf. Iedereen denkt, wat gezellig, jullie zijn bezig voor een kindje. Maar ik heb nog nooit zo’n slecht seksleven gehad als nu dat ik echt graag zwanger wil worden. Als je probeert zwanger te worden is het vaak zo dat, wanneer je dan seks hebt, dat tijdens die ene 48 uur per maand is dat je kans op bevruchting hebt. In die 48 uur moet je een stuk of vier, vijf keer om je kansen te vergroten. Vaak zie je in de relatie dat dat het enige seksuele contact is wat er is. Want we moeten onze krachten sparen, geen zaad verspillen. Maar dat is een fabeltje. Als het af en toe even goed doorloopt is dat ook goed, het zaad moet af en toe ververst worden. Dat is goed voor de kwaliteit.
Onderscheid tussen functionele en lekkere seks
Vaak zie je dan dat het die ene korte periode in de maand is, dat er seks is. Of dat alle andere vormen van seks die er zijn toch enigszins onder druk komen te staan. Volgens Nynke is het belangrijk dat je het onderscheid kunt maken tussen de functionele seks en de lekkere seks. Bij functionele seks weet je dat je een tijdsvlak hebt waarin je seks moet hebben. Die seks hoeft ook niet per se te draaien om opwinding en geiligheid. Die moet gewoon functioneel zijn. Je mag ervan genieten als het kan, maar je hoeft jezelf niet de druk op te leggen dat dat de meest geweldige vrijpartij moet zijn. Probeer dan de rest van je seksuele relatie op een prettige manier in te vullen. Waar die druk er niet op ligt, waarbij het ook niet altijd hoeft te gaan om penetratieseks, of om klaar komen, maar gewoon om samenzijn. Om elkaars lichaam te voelen, om gewoon ook nog even echt geliefdes te zijn.
Seks was niet meer leuk
Zelf merkte ik dat dit mijn seksleven tijdens mijn hele cyclus beïnvloed. Je hebt dan die periode dat het ‘moet’. Nou ben ik niet zo van het moeten, dus als ik geen zin had deed ik het ook niet. Dan heb je wel weer de kans dat je het in die maand misloopt. Op het moment dat ik het gevoel het dat we er echt voor moesten gaan, merkte ik dat op andere momenten in de cyclus de seks niet meer leuk was. Hij dacht alleen maar dat het mij alleen maar om zijn zaad ging. Terwijl dat op andere momenten helemaal niet zo zakelijk was.
Aandacht voor elkaar zonder penetratie of orgasme
Dit gevoel loslaten is volgens Nynke heel rationeel. Je laat het los door met elkaar te bespreken wat je moet en wil. En dat je in ieder geval zorgt dat je elkaar tegenkomt en dat het dan om jullie draait. Dat mag dan bijvoorbeeld best zonder penetratieseks en een orgasme zijn. Omdat juist die twee van belang zijn in het tijdsvlak waar het wel moet. Probeer daarin ook was creatiever om te gaan met seksualiteit en sensualiteit. Dat is niet alleen belangrijk voor stellen die zwanger willen worden, maar ook hoe je omgaat met seksualiteit gedurende een lange relatie. En daar moet je het prettig houden, daar moet je nieuwe dingen doen, daar moet je nieuwsgierig blijven. En dat hoeft niet zo te zijn dat je een hele menukaart hebt die je afwerkt maar af en toe dien je net vanuit een andere hoek initiatief te nemen. Geef elkaar is wat vaker een massage, zeker in een periode dat je zwanger probeert te worden. Zorg ervoor dat het lichamelijke contact iets is dat heel prettig en gewenst blijft. In plaats van dat het altijd weer om die penetratie en dat klaarkomen moet draaien. Blijf vertrouwd met elkaar, blijf lief voor elkaar, blijf elkaars lichamen zien als meer dan dat hele functionele stukje.
Blijf de verbinding met je partner zoeken
Binnen je hormonale cyclus is het voor veel vrouwen van invloed op je seksuele verlangen hoe lekker je in je eigen lijf zit en hoeveel energie je hebt. Dat zijn allemaal dingen die meespelen in de slaapkamer. Als je dan geen zin hebt om seks te hebben, als je je niet heel sexy voelt of als je moe bent. Dit kunnen binnen een hormonaal medisch traject allemaal gevolgen daarvan zijn. Zorg er dan voor dat je die intimiteit gaat verhogen. Dat je daar die verbinding in blijft opzoeken. Er wordt vaak gezegd dat als je in een hormonaal traject zit, dat je geen penetratie mag hebben met orgasmes omdat ze dan bang zijn dat dat het proces zal beïnvloeden. Dat is een fabeltje. Ik krijg tijdens mijn IUI-traject steeds te horen; heel veel seks hebben. Blijkbaar heb je dan meer kans op zwangerschap.
Geen seks tijdens medisch traject
Nynke spreekt regelmatig dames en hun partners over hoe zij een medisch traject hebben ervaren. Dan zeggen ze ook dat ze tussendoor geen seks mogen hebben. Het wordt daardoor ook heel erg planmatig allemaal gemaakt. Er zijn bepaalde momenten dat het niet mag. Bijvoorbeeld als je bij IUI een over stimulatie hebt, dat er te veel eitjes vrijkomen, want dan is er een te grote kans op meerlingen. Dat noemen zij een complicatie. Maar dat gebeurt niet zo heel vaak.
Stress ten koste van seks
Als vrouwen dat horen hebben ze ook niet altijd meer zin. Seks is volgens Nynke een luxeproduct. Op het moment dat je stress ervaart en niet lekker in je vel zit, gaat dat heel vaak ten koste van die seks. Die valt snel weg. Als je dan een keer hebt gehoord dat je moet seksen in een bepaald tijdvlak, en dat het, als je op andere momenten seks hebt, complicaties kan opleveren en hiermee de kans vergroten of verkleinen dat het uiteindelijk lukt, dan is het heel makkelijk om te zeggen dat ze geen seks mogen hebben tussendoor.
Man ervaart druk tijdens seks
Van de vrouwen die ik in mijn praktijk spreek hoor ik vaak dat zij het probleem niet zijn. Hun man krijgt hem niet omhoog of hij komt niet klaar. Nynke geeft aan dat je dan juist moet proberen het functionele te gaan scheiden van het leuke, lekkere stukje. Als je aan dat fijne stukje invulling wil geven dan hoeft dat niet altijd met penetratieseks en klaarkomen te zijn. Als je daar dus al een verschil in maakt, dan is er niks te presteren. Dan ervaren mannen ook geen druk. Als jij als vrouw zijnde jouw man gewoon een lekkere massage geeft en dat voelt lekker en hij is ontspannen dan komt die erectie vanzelf. Dan kan je op dat moment besluiten of je daar iets mee wil.
Het brein is het belangrijkste seksorgaan
Op de momenten dat seks moet omdat je op een natuurlijke manier probeert zwanger dan weet hij dat het ‘moet’. Dan kan je allerlei trucjes uit de kast halen, maar ergens zit in zijn hoofd dat het moet. De pech daarbij is dat je brein het belangrijkste seksorgaan is. Dat brein is ontzettend aan het werk tijdens de seks. Het produceert hormonen, het zet hormonen om, je interpreteert prikkels als seksueel prikkelend, je hebt je fantasieën, erotische gedachten en herinneringen. Tijdens de seks gebeurt er dus veel in je hoofd. Maar je moet wel in staat zijn om in dat erotische brein te zitten en niet in dat praktische hard denkende brein. Waarbij dat deel van het brein weet: ik moet nu een erectie krijgen en ik moet nu klaarkomen want we moeten zwanger worden en we hebben nog zoveel uur en dan is de kans voor deze maand voorbij en dan heb ik weer een teleurgestelde partner.
Focus op ontspanning in de slaapkamer
Om in de kamer van het erotische te stappen moet je het jezelf, volgens Nynke, gunnen om er meer aandacht aan te geven. Als de man die het lastig vindt om te presteren en dat hij te veel druk ervaart, dan moet je als vrouw daarin een verantwoordelijkheid nemen om de man zich wat beter op zijn gemak te laten voelen. Want die man vindt het op dat moment ook heel spannend. Op zo’n moment ligt de verantwoordelijkheid heel erg bij de man. Op zo’n moment is het dus aan de vrouw om hem gerust te stellen en hem het gevoel te geven dat hij niet nu in zijn eentje de verantwoordelijkheid draagt maar dat je dit samen doet. En dat betekent misschien dat de man wat extra bevredigd moet worden, dat er wat extra stimulatie moet plaatsvinden. Dat er even extra focus is op ontspanning voordat je die opwinding gaat opzoeken. Zo kun je eerst samen onder de douche gaan of een massage geven. Dan begin je al vanaf een prettig startpunt. Vervolgens moet er wel aandacht voor een stukje opwinding van de man zijn, voldoende om te kunnen functioneren. Bij de vrouw heeft het lijf al gedaan wat het moet doen, die heeft de eisprong gehad, dus die hoeft alleen maar te liggen en te ontvangen. Het is belangrijk om eens mee te gaan in de opwinding van je partner. Zorg dat hij zich comfortabel voelt.
Praten over seksleven verbeteren
Aan de ene kant is het heel belangrijk om over seksualiteit te praten maar aan de andere kant is het een van de lastigste onderwerpen, want welke woorden gebruik je, wat zeg je, wat kan je zeggen zonder de ander te kwetsen. Het is ontzettend belangrijk dat je uitspreekt dat je het belangrijk vindt dat die seksuele relatie goed is. Dit soort gesprekken moet je niet hebben voordat je seks gaat hebben. Op een ander moment kun je dit goed bespreken met een glas wijn op de bank. Als je ontspannen bent kun je een comfortabel gesprek voeren. Het kan zelfs uitmonden in een vrijpartij waardoor je zwanger kan worden. Seks moet je wel bespreekbaar maken en benoemen, erkennen dat het er is, dat het iets is waar je rekening mee moet houden. Dat geldt voor het zwanger worden, het zwanger zijn en daarna.
Blijf onthouden dat je het met z’n tweeën doet
Ondanks de kinderwens is het belangrijk dat je blijft onthouden dat je het met z’n tweeën moet doen. Dat geldt voor de beslissing naar een kinderwens toe, in een traject, maar ook voor het daarna daadwerkelijks ouders zijn. Je wil dit met z’n tweeën doen, dus zorg er dan ook voor dat er een tweeën is en blijft.
Nynke Nijman
In aflevering #28 van de podcast interview ik psycholoog drs. Nynke Nijman. Nynke werkt als relatietherapeut, seksuoloog, gastdocent, is oprichter van ilvy.com en auteur van het boek ‘De Relatie APK’. Zij heeft een zeer succesvolle podcast ‘Seks, Relaties en Liefdes’. In de aflevering ‘Kinderwens & zwangerschap van de podcast van Nynke ben ik te horen. Nynke is op Instagram te vinden via: @nynkenijman. keuzes maken met je partner rondom kinderwens
Ervaringsdeskundige vruchtbaarheidsproblemen, IUI en IVF. Gespecialiseerd in vruchtbaarheid. Uniek in Nederland en België met haar succesvolle Hypnofertility. Die vrouwen helpt vruchtbaarheid te verbeteren, meer rust in hun hoofd en vertrouwen in hun lichaam te krijgen
